Δυσλεξία - Dyslexia

Η Δυσλεξία είναι μια μορφή μαθησιακής δυσκολίας, κατά την οποία το άτομο, μικρής ή μεγάλης ηλικίας, παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάλυση των λέξεων σε ακουστικές μονάδες συλλαβικής βάσης και στη σύνθεση συλλαβικών ακουστικών μονάδων σε λεξικά σύνολα με εννοιακό περιεχόμενο. Παρατηρείται σε όλους τους πολιτισμούς που έχουν γραπτή γλώσσα, και δεν έχει σχέση με τη νοητική καθυστέρηση.
Προειδοποιητικές ενδείξεις της Δυσλεξίας

Στα περισσότερα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:
Δυσκολίες στο γραπτό λόγo
Δυσκολίες στη γραφή
Σοβαρά προβλήματα στην ορθογραφία
Αργοπορία στη μάθηση της ανάγνωσης

Σε ορισμένα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:
Δυσκολίες στα μαθηματικά, ειδικά στην αφομοίωση συμβόλων και μορφών όπως οι πίνακες πολλαπλασιασμού
Προβλήματα στη βραχυπρόθεσμη μνήμη και οργάνωση
Δυσκολίες στην παρακολούθηση γραπτών οδηγιών και αλληλουχίας δρωμένων
Προβλήματα στην ανάγνωση γραπτών κειμένων
Παλινδρομική εκδήλωση ικανοτήτων.

Επίσης εμφανίζονται:
Δυσκολίες στον προφορικό λόγο
Προβλήματα στην εκτίμηση της απόστασης και της ενημερότητας του χώρου
Σύγχυση δεξιού και αριστερού.
Αντιμετώπιση της δυσλεξίας

Αν και κατά καιρούς προτείνονται διάφορες προσεγγίσεις αντιμετώπισης της δυσλεξίας, η επιστημονική κοινότητα δεν δείχνει να έχει εγκυροποιήσει κάποια από αυτές. Σε αυτό το πλαίσιο διατυπώνεται η πεποίθηση ότι περισσότερο μαθαίνει να ζει κανείς με τη δυσλεξία (καλλιεργώντας π.χ. εναλλακτικούς τρόπους μάθησης), παρά την ξεπερνά.

Ένα δυσλεκτικό παιδί, όταν κατά την ανάγνωση συναντήσει άγνωστες λέξεις δυσκολεύεται να τις διαβάσει. Για τα παιδιά αυτά είναι προτιμότερη η ολική μέθοδος διδασκαλίας πρώτης ανάγνωσης. Όταν όμως αποκτήσουν ένα ικανοποιητικό οπτικό λεξιλόγιο, τότε πρέπει σιγά-σιγά να εισαχθούν στην ανάλυση και σύνθεση των λέξεων για να μπορούν να διαβάσουν σύνθετες λέξεις.

Μία αξιολόγηση θα είναι το πρώτο βήμα για να βοηθηθεί το παιδί ή το νεαρό άτομο προκειμένου να ξεπεράσει τις δυσκολίες του. Διαθέτοντας αυτή την αξιολόγηση, ο καταρτισμένος εκπαιδευτικός μπορεί να προσαρμόσει το διδακτικό του πρόγραμμα στις ειδικές μαθησιακές ανάγκες του παιδιού, προκειμένου να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, τα κίνητρα και τις στρατηγικές διεκπεραίωσης της μάθησης.

Dyslexia, or developmental reading disorder, is characterized by difficulty with learning to read fluently and with accurate comprehension despite normal or above-average intelligence. This includes difficulty with phonological awareness, phonological decoding, processing speed, orthographic coding, auditory short-term memory, language skills/verbal comprehension, and/or rapid naming.

Dyslexia is the most common learning disabilityand most recognized reading disorder. There are other reading difficulties that are unrelated to dyslexia.

Some see dyslexia as distinct from reading difficulties resulting from other causes, such as a non-neurological deficiency with vision or hearing, or poor or inadequate reading instruction.[9][10] There are three proposed cognitive subtypes of dyslexia (auditory, visual and attentional), although individual cases of dyslexia are better explained by specific underlying neuropsychological deficits and co-occurring learning difficulties(e.g. an auditory processing disorder, an attention deficit hyperactivity disorder, a visual processing disorder) and co-occurring learning difficulties (e.g. dyscalculia and dysgraphia). Although it is considered to be a receptive language-based learning disability in the research literature, dyslexia also affects one's expressive language skills.Researchers at MIT found that people with dyslexia exhibited impaired voice-recognition abilities. Interestingly, a study published online (and in the July issue of the American Journal of Human Genetics), reported a genetic origin to the disorder, and other learning disabilities, that could help lead to earlier diagnoses and more successful interventions.